برنـده منـاظـره کروبـی بود یا احمـدی نژاد؟

در این مناظره احمدی نژاد با اعتماد به نفس بیشتری برای مغلوب کردن حریف آمده بود. اعتماد به نفسی که از چند نقطه تاریک در سابقه کروبی شکل گرفته بود و با مانور بر سر آنها از همه سوتی های چهار ساله خود جا خالی میداد!

او با پافشاری بر گرفتن 300 میلیون تومان از جزایری و خانه چند صد متری بالای شهر کروبی سعی نمود خود را از دادن وام 40 میلیارد تومانی به محصولی، قصد بخشش 700 میلیارد تومان به شخصی دیگر و گم شدن میلیاردها تومان ( که برخلاف ادعای احمدی نژاد که آن را در جمع اشتباهی دلار و تومان ذکر کرده بود ، دیروز دیوان محاسبات کشور تکلیف آن را هنوز نامعلوم اعلام کرد) ، تخلف و اختلاس در شهرداری اردبیل را بی پاسخ گذاشته و با لبخندهای حسای شده اول و آخر ده دقیقه وقت صحبت کردنش و تکرار دو نکته مذکور از کروبی سعی داشت خود را تبرئه کند.

آنچه در طول این مناظره مرتبا از سوی احمدی نژاد دنبال میشد، ارائه نمودارهای آمار به دور از واقعیت بود! گویی آقای احمدی نژاد سعی دارند آنچه مردم بلحاظ فشار مالی را در زندگی خود لمس نموده اند را با ارائه چنین آمار ساختگی تحت الشعاع قرار داده و به ملت تلقین کند که این چهار سال در بهترین شرایط بوده اند و خود بی خبرند!

حرفهای دیگری هم در این مناظره رد و بدل شد. اتهامی دیگری که از سوی احمدی نژاد به سوی کروبی روانه شد و او بی پلسخ گذاشت، درست کردن زندان در بنیاد شهید توسط وی بود و بنده در این مورد تابحال نشنیده بودم و باید دید که این موضوع را کسی در این چند روز باقی مانده از کروبی خواهد پرسید و آیا وی حاضر به پاسخگویی و شفاف سازی در این مورد می شود؟

و اما در مورد نکات و انتقادهای بجایی که کروبی در مورد سیاست خارجی دولت نهم و همچنین وهم و خیالپردازی و دروغ گویی های احمدی نژاد ذکر کرد، عین واقعیات تلخی بودند که متاسفانه بازهم احمدی نژاد آنها را به حاشیه کشاند و باز هم دروغ های خود از جمله انکار وجود دانشجویان ستاره دار و ... را همچنان ادامه داد.

بهم خودن روابط با دنیا و چسبیدن به حیاط خلوت امریکای لاتین ، سبک کردن شان ملت ایران در عرصه بین الملل، نوشتن تبریکی که بی جواب ماند از سوی اوباما، نشستن زیر نام جعلی خلیج ع.ر.ب.ی و میدان دادن به کشورهای عربی برای زیرپا گذاشتن حق ایرانیان اشکالاتی در سیاست خارجی احمدی نژاد بوده که کروبی بحق در این موارد ، حرف ملت را زد.

دیگر جمله کروبی که واقعا به دل نشست نام بردن از زهرا بنی یعقوب بود که قربانی دستگاه امنیتی و ظالمانه شد : « فکر کردم می خواستید از زهرا بنی یعقوب بگویید اما گفتید زهرا رهنورد...»

اما در هر صورت کارشناسان و اطرافیان احمدی نژاد به او فهمانده بودند که عرصه مبارزه با کروبی با عرصه مبارزه با موسوی تفاوت هایی دارد. تنها کافیست که در اول و آخر ده دقیقه صحبت هایش با لبخندی که آرامش حتی ساختگی و ظاهری اش را نشان بدهد ، روی دو سه نکته از کروبی مانور بدهد و اصلا نیازی نیست که حرفهای کروبی را جدی بگیرد. برای سرگرم کردن ملت هم چندتا نقاشی بدستش داده بودند تا آمار جعلی را به خورد شان بدهد.


آنچه از مقایسه این مناظره با مناظره اش با موسوی میتوان نتیجه گرفت اینست که:

اعتماد به نفس نسبی احمدی نژاد در برابر کروبی نسبت به رویارویی با موسوی که رفتار و وحرکات نامتعارف و عصبی اش نشان از ضعف و ناتوانی اش در برابر موسوی داشت.

در برابر کروبی نوک پیکان حمله را بر دو سه نکته (که در بالا دکر کردم) از خودِ کروبی گرفته بود، اما در مورد موسوی چون نقطه تاریک یا مبهم و فساد مالی از وی در دست نداشت سر پیکان را بسوی حامیان وی گرفته بود و حتی از آنجا که کنترل اعصاب از کف داده بود به همه نظام حمله کرد!

در برابر موسوی در مورد اقتصاد سکوت و در برابر کروبی اقتصاد دان حاذقی شد که تا به امروز کشف نشده باقی مانده بود...

پ.ن:

آقای احمدی‌نژاد خودتان اصرار کردید:
ماجرای تسهیلات ویژه برای تحصیل خواهر رئیس‌جمهور در دوره دکتری پیام‌نور

این هم نظر یک وبلاگ : نتیجه بازی احمدی نژاد – کروبی 17-8 به نفع کروبی