زبان مشترکی که گویای احساسات و افکارم باشد با هیچ کس ندارم، حتی پدر و مادرم! و این تنهایی مطلق را برایم بهمراه دارد که جزشرایط گنگ و نامفهوم نیست. درست عین تصویر امروز ما از دنیای پس از مرگ!
این همخواهی، این گنگ و نامفهوم بودن است که به درک “مرگ خودخواسته” کمک میکند ولی…
ولی هنوز ترس از خشم “یگانه حامی” بازدارنده است…
مانیل – 26 بهمن 90 |15 فوریه 12
55 دقیقه بامداد
0 نظرات:
ارسال یک نظر