زندگی غم انگیزی دارم. این غم اینروزها خیلی بالا زده. آنقدر زیاد که حرفی ندارم. صدایی ندارم. صامت، صامت تر از همه روزهای عمرم…
شاید بعدها این زندگی لعنتی را بخش بخش نوشتم. از درد زندگی شخصی، اجتماعی و سیاسی ام نوشتم فقط برای دل خنکی خودم!
شایدم غر زدن هایم را نوشتم فقط برای بی دلیلی!
…
چقدر دلم برای عبور از خوابِ اين همه ديوار گرفته است!
هيچ وقتی از اين روزگار
من اين ديوارهای بی دريچه را دوست نداشته‌ام!
هيچ وقتی از اين روزگار
من اين همه غمگين نبوده‌ام...
سید علی صالحی
0 نظرات:
ارسال یک نظر